Strandjutter

Ik ben ruim 15 jaar manager geweest. Dat was geen bewuste keuze. Welk kind zegt: als ik later groot ben, wil ik manager worden? Geen een. Nee, ik werkte al ergens, daar was een nieuwe afdeling nodig en iemand moest daar de baas over zijn. Dat wilde ik wel doen. Na enige aarzeling vond de Raad van Bestuur dat goed. Ik bleek een redelijk succes als baas. De afdeling kwam tot bloei. De medewerkers ook. Er waren al meer dan tien andere managers in het bedrijf aanwezig toen ik begon met mijn nieuwe afdeling. Ik werd direct na mijn officiële aanstelling uitgenodigd voor hun vergaderingen. Dat is namelijk wat managers doen: vergaderen en dan vooral onderling. Deze managersvergaderingen waren de meest zinloze vergaderingen die ik ooit heb meegemaakt. Nooit werd er echt iets besloten. Er werd voornamelijk heel veel gediscussieerd, tegen ruzie aan. Maar een plan maken, waarin stond wie wat ging doen en wanneer het af zou zijn, nee, dat deden we nooit. Als er echt niet meer onderuit te komen was,

Ze gaan met grote groepen door de straten. Ze plunderen winkels, vernielen wat op hun pad komt en gooien vuurwerk en stenen naar de politie. Er zit geen masterplan, geen filosofie achter hun handelen. Ze willen gewoon rellen. Rellen om het rellen. Omdat het kan. Er wordt al gauw geroepen dat deze 'jongeren' zich zo gedragen omdat ze andere problemen hebben. Dit is het immer terugkerende excuus voor slecht gedrag. Maar dat klopt niet. Wie zich slecht gedraagt, heeft blijkbaar niet geleerd hoe hij zich wel goed moet gedragen. Hij, want de club met relschoppers bestaat voor het overgrote merendeel uit jongens. In de grote steden zijn dit voornamelijk jonge Marokkanen en in Urk zijn het jonge Urkers. Van hetzelfde laken een pak. Jonge gasten, 14 tot 20 jaar, met ouders die hen blijkbaar niet in de hand hebben.  Er zijn in Nederland genoeg pubers, jonge mannen, autochtoon en allochtoon, die geen werk hebben, weinig kansen, weinig opleiding, veel testosteron en veel vrije tijd, maar

Bij mij in de buurt was er gisterenavond sprake van flink wat vuurwerk, ondanks het vuurwerkverbod. Dat verbaasde me niets. Er wordt al weken niet opgetreden tegen groepen jongeren die, vooral in het weekend, door de stad lopen en overal vuurwerk afsteken. Dat dit zich ging vertalen in een oudjaar met de gebruikelijke 'bommen en granaten', lag voor de hand. Het is al jaren een soort oorlogszone in mijn stad tijdens oudjaar door zeer zwaar vuurwerk en carbidschieten . Uiteraard wonen er ook mensen die om 12 uur 's nachts met een beetje siervuurwerk naar buiten gaan, maar die mensen waren er gisteren juist niet of veel minder. De straat werd bevolkt door mensen die menen recht te hebben op een avond/nacht oorlogje spelen. Zij hebben geen siervuurwerk. Ze willen alleen maar knallen, liefst zo hard mogelijk, en als het even kan, willen ze iets opblazen. Een vuilnisbak. Een auto. Een kerstboom . Er zijn volgens mij een aantal conclusies te trekken uit het gisteren breed negeren