Strandjutter

We zijn inmiddels al weer enige tijd op weg naar de tweede golf. Het aantal besmettingen loopt rap op. Volgens sommigen is er niets aan de hand, omdat het aantal patiënten op de IC en in de ziekenhuizen nog laag is, maar deze mensen zijn vergeten hoe dat in maart binnen een paar weken helemaal uit de hand liep in Brabant. Of ze zijn het niet vergeten, maar ze wonen ergens anders in Nederland en hebben geen idee hoe het toen was. De Nederlandse overheid laat het grotendeels op zijn beloop. Dat is de enige conclusie die ik na twee recente persconferenties kan trekken. Mark Rutte adviseert van alles, maar van maatregelen die werkelijk kunnen worden gehandhaafd, is geen sprake. De aandacht ligt op het ogenblik geheel bij de zogenaamde 'privésfeer', omdat daar nu de meeste besmettingen zouden plaatsvinden. Uit de cijfers blijkt dat echter helemaal niet. Van 70% van de besmettingen is niet bekend waar de besmetting heeft plaatsgevonden en van de 30% waarover wel een vermoeden bestaat

Vanaf het begin van de coronacrisis hebben we te maken gekregen met coronamaatregelen die door de regering uitgevaardigd worden. Voor de goede orde: aanvankelijk deed de regering helemaal niets. Terwijl de beelden uit Wuhan niets aan de verbeelding overlieten, landden er tientallen vliegtuigen per week uit China in Schiphol en later gebeurde datzelfde ook met vliegtuigen uit Italië. Er is in het geheel niets gedaan om de instroom van besmette individuen tegen te gaan. Toen eenmaal duidelijk was dat het Sars-Cov-2 virus zich met name in Brabant snel verspreidde en de ziekenhuizen in paniek alle verloven introkken, kwam de regering pas in actie. Hoewel onze premier graag spreekt van een 'intelligente lockdown' is er echter weinig intelligents te ontdekken aan de tegenstrijdige en onlogische maatregelen waarmee we al maanden om de oren geslagen worden.  Om te beginnen werd iedereen die griepachtige verschijnselen had, bevolen om thuis te blijven. Dat klinkt logisch, maar dez